Tytuł muzycznego spektaklu zaczerpnięty jest z zapomnianego poematu wielkopolskiego poety i kaznodziei, Klemensa Bolesławiusza (1670), który traktuje o „czterech rzeczach ostatecznych” jakimi są: śmierć, sąd, niebo i piekło. W autorskiej interpretacji Jacka Hałasa "echa trąb" docierają do nas z wielu stron, sięgając zarówno do przedchrześcijańskiej wizji początku świata, jak i aktualnych zagrożeń ekologicznych i totalitarnych. Odwołujemy się do obrzędów przejścia związanych z przekraczaniem granic, zarówno w kategoriach społecznych, jak i kosmicznych, z przechodzeniem jednej pory roku w drugą, fazy życia w kolejną, cyklem słońca, księżyca, życia i śmierci. Wszystkie utwory oparte są na ludowych pieśniach obrzędowych i dziadowskich, na legendach, podaniach, domysłach i fantazjach etnografów oraz artystycznej wyobraźni autora. Poszukiwania w obszarze muzyki, która by owe - jakże dziś aktualne - rozważania eschatologiczne oddała również na poziomie dialogu tradycji ze współczesnością, zaowocowało spotkaniem Jacka Hałasa ze znakomitym jazzowym perkusistą młodego pokolenia, Jakubem Szwarcem. W warstwie wizualnej nad koncepcją obrazu czuwa artystka młodego pokolenia, Julia Hałas. I tu również ów dialog przeszłości z przyszłością ujawnia się w samej technice pracy Julii, oscylującej miedzy analogową projekcją „ready-made” tworzoną na żywo, a elektronicznym światem matematycznych grafów. Dopełniając międzypokoleniowego dialogu nad brzmieniem całości czuwa Antoni Hałas.